De lüttke Mann - Lippske Leuer

Lippske Leuer
Title
Direkt zum Seiteninhalt

De lüttke Mann

     
Et was mol seo’n lütken Mann
     
Et was mol seon lütken Mann, he, juchhe,
de woll seo’n graotet Wuiften früggen, he, juchhe,
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
Dat wuif woll teo’n Markte gohn, he, juchhe,
de Kerl, de woll aok metgohn, he, juchhe,
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
„Kerl, diu moßt teo Hiuse bluiben, he, juchhe,
diu moßt do kleun Görnchen spinnen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
Osse dat wuif no Hiuse kam, he, juchhe,
“Kerl, wovell häst diu spunnen?”, he, juchhe,
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
„Tweumol haww’eck afgewunnen, he, juchhe,
dreumol häww eckk owwergewunnen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
Dat Wuif namm den Wockenstock , he, juchhe,
un howwe den Kerl owwer’n Kopp, he, juchhe,
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
De Kerl sprang teon Fenster herriut, he, juchhe,
loip in dat Nowerhius, he, juchhe,
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
“Nower, eck mot dui klagen, he, juchhe,
“Mui hät muin Wüif seo slagen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin,  hoppsasasa.
     
„Hat dui duin Wuif seo slohn, he, juchhe,
Fründ, müi hät’t just seo gohn, he, juchhe,”
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
“Lott us wall no Holland gohn, he, juchhe,
Do könnt se us nich mahr sloen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin, hoppsasasa.
     
Es war mal ein kleiner Mann
     
Es war mal ein kleiner Mann, he, juchhe,
der wollte so eine große Frau heiraten, he, juchhe,
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
Das Weib wollte zum Markt gehen, he, juchhe,
der Kerl wollte mitgehen, he, juchhe,
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
„Kerl, du musst zuhause bleiben, he, juchhe,
du musst da kleines Garn spinnen!“ he, juchhe,
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
Als das Weib nach Hause kam, he, juchhe,
„Kerl, wie viel hast du gesponnen?“ he, juchhe
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
„Zweimal hab’ ich abgewunden, he, juchhe,
dreimal hab’ ich drübergewunden, he, juchhe,“
hendelin, dendelin  hoppsasasa.

Das Weib nahm den Wockenstock, he, juchhe,
und haute dem Kerl über den Kopf, he, juchhe,
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
Der Kerl sprang zum Fenster raus, he, juchhe,
und läuft in das Nachbarhaus, he, juchhe,
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
„Nachbar, ich muss dir klagen, he, juchhe,
„mich hat mein Weib so geschlagen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
„Hat dich dein Weib so geschlagen, he, juchhe,
Freund, mir ist es genauso ergangen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin hoppsasasa.
     
„Lass uns nach Holland gehen, he, juchhe,
da können sie uns nicht mehr schlagen, he, juchhe,“
hendelin, dendelin hoppsasasa.
Lippske Leuer
Lippische Lieder
Zurück zum Seiteninhalt